สภาพแวดล้อมทางวัฒนธรรมและการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ จังหวัด น่าน

กรณีศึกษาเรือนพักอาศัยในเขตตัวเมืองและเขตชนบท

สรุปและอภิปรายผล

ภูมิปัญญาท้องถิ่นที่สอดคล้องกับการดำรงชีวิตและวิถีชีวิต

การอยู่อาศัยและวิถีชีวิตของชาวน่านได้รับอิทธิพลจากสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติของภูมิศาสตร์ (Geographical Influence) ด้วยส่วนที่ตั้งบ้านเรือนที่อยู่อาศัยบริเวณที่ราบลุ่มแม่น้ำและลำน้ำสาขา ระหว่างเทือกเขาสองด้าน ทั้งทางทิศตะวันออกและตะวันตก และได้รับอิทธิพลจากสภาพแวดล้อม ด้านภูมิอากาศประจำถิ่น (Climatic Influence) ที่มีอากาศหนาวเย็นในฤดูหนาว ซึ่งส่งผลต่อรูปแบบเรือนพักอาศัยที่ต้องคำนึงถึงระดับน้ำในฤดูน้ำหลาก และอากาศหนาวเย็นในฤดูหนาว การจัดพื้นที่ใช้สอยภายในเรือนและสภาพแวดล้อมโดยรอบเรือนพักอาศัย ต้องตอบสนองความต้องการดำรงชีวิตของผู้คนในเรือน ซึ่งเดิม มีวิถีชีวิตแบบพึ่งตนเอง มีการออกแบบการวางทิศทางของหลังคา แบบขวางตะวัน เพื่อให้แสงแดดเพิ่มความอบอุ่นให้แก่เรือนพักที่วางในทิศทางแนวเหนือ-ใต้ หันหน้าเรือนไปทางทิศใต้หรือทิศเหนือ เรือนพักอาศัยในแขตชนบทมีการจัดสภาพแวดล้อมรอบ ๆ เรือนพักโดยการพึ่งพาสภาพแวดล้อมด้วยการปลูกพืชพันธุ์ไม้ต่างๆ เพื่อประโยชน์ใช้สอยต่าง ๆ ทั้งให้ร่มเงา ให้ผลผลิตในด้านอาหารและใช้เป็นวัตถุดิบในการทำหัตถกรรมประเภทต่างๆ มีการแบ่งพื้นที่รอบเรือนเป็นลานโล่ง มีบ่อน้ำไว้ใช้อุปโภคบริโภคในเรือนที่ห่างลำน้ำ มีระบบเหมืองฝาย เพื่อทดน้ำไว้ใช้ในการเกษตรจากแหล่งน้ำธรรมชาติมาหล่อเลี้ยงไร่นา แบบชุมชนเกษตรกรรม ปลูกข้าวแบบนาเหมือง แสดงภูมิปัญญาท้องถิ่นที่เข้าใจธรรมชาติ โดยลักษณะเฉพาะของภูมิประเทศ

Traditional house environment Traditional house layout

ภูมิปัญญาท้องถิ่นที่เกี่ยวข้องกับเรือนพักอาศัย

เรือนพักอาศัยพื้นถิ่นเป็นสถาปัตยกรรมที่สร้างขึ้นมาจากการสั่งสมภูมิปัญญาท้องถิ่น เรือนพักอาศัยพื้นถิ่นของชาวน่าน มีลักษณะเฉพาะตัว เพราะกระบวนการวิวัฒนาการทางสังคมและวิถีชีวิตของชาวน่านมีมานาน เรือนพักอาศัยของชาวน่านส่วนใหญ่ มีรูปร่าง ขนาด วัสดุและระเบียบวิธีการก่อสร้างของท้องถิ่นจังหวัดน่าน สามารถเห็นได้ชัดเจนคือ เป็นเรือนปลูกด้วยไม้จริงหรือไม้เนื้อแข็ง มีลักษณะสำคัญที่สั่งสมมาจากภูมิปัญญาท้องถิ่น โดยเฉพาะเรือนในเขตชนบท ที่ความเปลี่ยนแปลงของสังคมและวิถีชีวิตยังมีไม่มากเท่าเรือนในเขตตัวเมือง เรือนพักอาศัยพื้นถิ่นเมืองน่าน โครงสร้างเป็นไม้ ภูมิปัญญาในการวางทิศของเรือนให้สัมพันธ์กับทิศทางการเคลื่อนที่ของดวงอาทิตย์ เพื่อให้แสงอาทิตย์ช่วยเพิ่มความอบอุ่นให้ผู้พักอาศัยในเรือน ผนังเรือนด้านบนมักมีช่องระบายอากาศ การแบ่งพื้นที่ในเรือนเป็น 2 บริเวณคือส่วนในหรือบริเวณหวงห้ามและเป็นบริเวณส่วนตัว(Private Zone) ของคนในครอบครัวที่เข้าออกได้เฉพาะสมาชิกในเรือน และส่วนนอก ได้แก่บริเวณชานอเนกประสงค์ที่เป็นห้องโถง ฝาผนังเปิดโล่งอยู่ด้านหน้าของห้องนอนเชื่อมต่อกับชานด้านหน้าเรือน ซึ่งพื้นที่โถงเชื่อมนี้ชาวน่านเรียกว่า "เจ๊าะ"เหมือนส่วน "เติ๋น" ของเรือนล้านนา มีการเปลี่ยนวัสดุสำหรับเรือนพักอาศัยในสมัยหลัง เช่น การเปลี่ยนโครงสร้างเรือนจากเสาไม้จริงปักลงดิน เป็นการสร้างฐานเรือนด้วยการก่ออิฐแบบไม่ฉาบปูน(ภายหลังบางเรือนฉาบปูน) เปลี่ยนวัสดุมุงหลังคาจากหญ้าคาในสมัยก่อนเป็นแป้นเกล็ดไม้ และกระเบื้องดินขอ ต่อมาปรับเปลี่ยนเป็นกระเบื้องซีเมนต์ จนปัจจุบันนิยมเปลี่ยนเป็นสังกะสีแทน

เรือนนายทัด อินทะวงษ์

Floor plan
>100 ตร.ม.
House view

เรือนนางบัวจันทร์ มงคลวิสุทธ์

Floor plan
155.83 ตร.ม.
House view

เรือนนางบัวจันทร์ มงคลวิสุทธ์

Side view Main floor plan
155.83 ตร.ม.
House view

เรือนนายปลั่ง นุสา

Side view Main floor plan
122.33 ตร.ม.
House view

เรือนนางจันทร์สี ภักดี

House view
Floor plan
214.38 ตร.ม.

เรือนนายสนิท หิรัญวิทย์

Floor plan
107.11 ตร.ม.
House view

เรือนนางวิภาภรณ์ อินแปง

Floor plan
119.30 ตร.ม.
House view

เรือนนายสมาน อินแปง

Floor plan
107.18 ตร.ม.
House view

เรือนนางจำเนียร สิริปัญญาพงศ์

Floor plan
132.35 ตร.ม.
House view

เรือนนางชื่น วรรณภพ

Floor plan
119.62 ตร.ม.
House view

ภูมิปัญญาท้องถิ่นที่เกี่ยวข้องกับสภาพแวดล้อมรอบเรือนพักอาศัย

ด้วยพื้นฐานสังคมชาวน่านตั้งแต่อดีตเป็นระบบเศรษฐกิจแบบเลี้ยงตนเองหมู่บ้านต่าง ๆ มีการทำการเกษตรกรรมและหัตถกรรมแบบพึ่งพากัน เมื่อว่างเว้นจากการทำการเกษตรแล้วจะมีการทำงานหัตถกรรมต่าง ๆ จึงต้องปลูกพืชที่เป็นวัตถุดิบสำหรับงานหัตถกรรมด้วย เช่น ไม้ไผ่ชนิดต่าง ๆ หวายบางชนิด เกิดการปลูกพืชที่หลากหลาย เพื่อการดำรงชีวิตที่สมบูรณ์ทั้งด้านการกิน การทำเครื่องมือเครื่องใช้ ทำให้นอกจากปลูกข้าว เพื่อบริโภคแล้วยังปลูกพืชต่าง ๆ ไว้รับประทาน ทั้งไม้ยืนต้น พืชสวนครัว ท้องถิ่น สมุนไพรสำหรับรักษาโรคพืชเหล่านี้อาจปลูกในสวน หรือบริเวณลานบ้านขึ้นอยู่กับชนิดและขนาดพุ่มของพืช เนื่องจากในบริเวณที่พักอาศัยของชาวน่านส่วนใหญ่จะมีบริเวณช่วงบ้านเป็นลานดินอเนกประสงค์ใช้สำหรับทำกิจกรรมภายนอกอาคาร เป็นลานสำหรับตากพืชผลทางการเกษตร หรือใช้ประกอบพิธีกรรมทางความเชื่อ บริเวณด้านล่างอาจมีต้นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ที่ให้ผลเพื่อรับประทานและให้ร่มเงา บริเวณรอบรั้วบ้านและที่ว่างหลังบ้านนิยมปลูกพืชชนิดผล เช่น มะม่วง มะปราง มะเฟือง มะพร้าว หมาก กล้วย ส้มโอ ค้อ ขนุน ลำไย บริเวณรอบ ๆ นิยมปลูกพืชผักสวนครัว ที่ใช้เป็นอาหารและเป็นยาสมุนไพรรักษาโรค โดยรอบ ๆ บริเวณบ้านล้อมด้วยไม้ไผ่ตามสภาพพื้นที่ว่างต้องการปิดกั้นอย่างมั่นคงถาวรหรือปล่อยโล่งโปร่ง เพื่อทัศนียภาพที่ดีและเป็นการบอกอาณาเขตอย่างหลวม ๆ จากการสำรวจเรือนพักอาศัยในจังหวัดน่านพบว่ามีการใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่น ที่สอดคล้องกับสภาพแวดล้อมเรือนพักอาศัยในชนบท ถึงแม้สภาพแวดล้อมจะเริ่มพัฒนาเปลี่ยนแปลงไปทั้งด้านวิถีชีวิต การใช้ประโยชน์ที่ดิน สาธารณูปโภคต่าง ๆ แต่สภาพแวดล้อมของเรือนยังคงรักษาสภาพแวดล้อมที่เอื้อประโยชน์ต่อการใช้สอยของผู้อยู่อาศัยได้มีการปลูกพืชพันธุ์ ไม้ดอก ไม้ประดับ ไว้บริเวณริมรั้วและเชิงบันไดทางขึ้นเรือน เพื่อความสวยงามและประโยชน์ใช้สอยในพิธีกรรมต่าง ๆ

Traditional environment Garden layout